رابطه ی سبک های اسنادی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان سال سوم دوره ی متوسطه اول شهر همدان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه¬ی بین ابعاد مختلف سبک¬های اسنادی با پیشرفت تحصیلی در دانش¬¬آموزان سال سوم دوره¬ی متوسطه اول شهرستان همدان با توجه به متغیر تعدیل کننده¬ی جنسیت بود. روش پژوهش از نوع همبستگی است که به صورت پیمایش مقطعی صورت گرفته است. جامعه¬ی مورد نظر دانش¬آموزان سال سوم دوره¬ی متوسطه¬ی اول شهرستان همدان بودند که تعداد 400 نفر از بین آنان به روش نمونه¬گیری طبقه¬ای نسبی انتخاب شدند. برای سنجش متغیر سبک¬های اسنادی از ((ASQ پرسشنامه¬ سبک¬¬های اسنادی پترسون (1982) استفاده شد. داده¬های بدست آمده با استفاده از تحلیل رگرسیون چند متغیری و تحلیل واریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل گردید. یافته¬ها بیانگر این است که بین سبک¬اسنادی عام (کلی)در موقعیت¬های خوشایند و سبک¬اسنادی درونی در موقعیت¬های ناخوشایند با پیشرفت تحصیلی دانش¬آموزان رابطه¬¬ی معنادار وجود دارد. تفاوت دختران و پسران در سبک¬های اسنادی مثبت، منفی و سبک¬ پایدار- ناپایدار در موقعیت¬¬های خوشایند معنادار بود. نتایج نشان دهنده¬ی ارتباط معنادار بین برخی از سبک¬های اسنادی با پیشرفت تحصیلی دانش¬آموزان بود و همچنین تفاوت دختران و پسران از نظر سبک¬های اسنادی معنادار بود.